Tefalumpy

Tak, tak... właśnie tak wymawiam słynnych bohaterów bajki - kumpli Puchatka. Dla niewatajemniczonych chodzi o Hefalumpy i są to słonie, a nie jak mogłaby sugerować nazwa ludzie bezdomni czy też Ci z marginesu, zawani również "Dziadkami - Grzebihasiami".

Inny wątek, ostatnio na czasie to kolędy. Śpiewam wszerz i wzdłuż od "Cichej Nocy" aż po "Jingle bells" wszystko co popadnie. Jednak najbardziej mi utkiwła w uszach i najbardziej lubię ją śpiewać kolęda o dźwięcznym tytule w stylu "endomondo": "Przybieżeli do Betlejem", gdzie refren brzmi": Chwała na wysokości, Chwała na wysokości...

Od tego refrenu wzięła się moja nazwa robocza, więc kiedy tylko chcę jej posłuchać wołam:

"...tato/mamo włącz mi: fchałę na wysokości..."

A pokój, na Ziemi...

Lepsze wyniki. W końcu.

No nareszcie mój moczyk jest taki jak powinien. Przejrzysty, nieliczne nabłonki. Brak Bakterii.
Jeszcze czekam na wyniki posiewu. Zanim jednak coś mi wyrośnie ww. posiewie (oby już nie) to musi minąć dzień lub dwa. Jestem dobrej myśli. Poradnia nefrologiczna mnie czeka dopiero w połowie lutego, więc dobrze by było do tej pory mieć wszystko 'uregulowane'.

Poza tym pierwszy dzień w przedszkolu po prawie miesięcznej przerwie minął bardzo sprawnie. Rano po wejściu do szatni, ujrzawszy swój znaczek kangurka ucieszyłam się przeokropnie, że w końcu wróciłam na "stare śmieci". Rozebrałam buciory, zdjęłam kufajkę skrzętnie pakując do jej rękawów czapkę oraz szalik i wyruszyłam na podbój kosmosu. No może nie tyle kosmosu co na salę wypełnioną dziećmi z wszystkich grup, znajdującą się na dole przedszkola w najmłodszej grupie - promyczków. I tu mi mina troszkę zrzedła - poczułam się jak by mi kula w gardle stanęła, jednak przełamałam opór i nie dość że nie uciekłam od razu pod skrzydło taty, to jeszcze postanowiłam zostać do końca dnia aby wytrwać z moimi kochanymi gębusiami z przedszkola.

Podczas odbioru mnie z przedszkola Pani Kasia, która ponoć czyta nasze blogowypociny, (i Ją tu pozdrawiamy :-) hihi), przekazała rodzicom, że byłam sceptyczna, zachowawcza i ostrożna w tym dniu. Nie mniej jednak w skali od jeden do dziesięć, podobało mi się na siedem i pół - stwierdził po mojej minie w trakcie podwieczorku tata.

Nowy Rok.

Witam wszystkich w nowym roku.

Przejście ze starego 2011 w nowy 2012 poszło mi gładko, gdyż spałam w najlepsze kiedy za oknami strzelały petardy i wybuchały korki od szampana. Ani przez chwilkę nie otwarłam oka. Jak gdyby nigdy nic.

W nowym roku odnalazłam się znakomicie, razem z trzema Fryderykami (tak, trzema: jeden z izby przyjęć, drugi po prostu ze sklepu, a trzeciego dostałam pod choinkę).

Wszystko to jednak nic, bo jutro tj. w Poniedziałek idę w końcu do przedszkola, gdzie tęsknią za mną wszystkie Słoneczka... i ja za Wami też tęsknię.

I przy okazji, chciałam Wam Słoneczka podziękować za list oraz przesyłkę, otrzymane od Was, będąc na tym długim L4, które trwało prawie miesiąc.

Jutro robię też badania i się okaże czy już jestem w końcu zdrowa.

Trzymajta kciuki.

Tschuss